Taha Suresi 28. Ayet

Taha Suresi, Kur'an'ın yirminci suresi olup, Mekke döneminde inmiştir. Bu sure, özellikle Hz. Musa'nın hayatı ve onun Allah tarafından kendisine verilen görevleri üzerine yoğunlaşmaktadır. Taha, aynı zamanda Allah'ın kudretini, insanlara olan merhametini ve kullarına olan yönlendirmelerini işler. 28. ayet, Hz. Musa'nın dilindeki tutukluktan bahsederek, kendisinin sözlerinin insanların anlayabilmesi için bu engelin aşılması gerektiğini ifade eder. Bu ayet, Hz. Musa'nın iletişim kurma konusundaki kaygısını, toplumuna doğru mesajı iletebilme isteğini yansıtır. Ayetin bağlamında, Musa'nın Allah tarafından gönderilen bir elçi olarak nasıl görev yapacağı ve bu görevde dilsel engellerin nasıl aşılıp aşılmayacağı üzerine bir vurgu bulunmaktadır. Bu nedenle, ayet sadece Musa'nın kendi diliyle ilgili bir sıkıntı değil, aynı zamanda Allah'ın mesajını en etkili şekilde ulaştırma çabasıyla da ilişkilidir. Bu bağlamda, ayet, dinleyicilerin doğru anlayışa ulaşmaları için gereken iletişim araçlarının önemini vurgular.

Ayetin tecvid kuralları arasında 'med' ve 'idgam' kuralları bulunmaktadır. 'لِيَفْقَهُوا' kelimesindeki 'يَ' harfi, med harfidir ve uzatma gerektirir. Ayrıca, 'عَذِير' kelimesindeki 'ع' harfi, kendisinden sonra gelen 'ذ' harfi ile birleşerek bir idgam oluşturur.

Kur'an'da geçen bu kelimeler, anlamları itibarıyla iletişim, anlama ve engellerle ilgili kavramları kapsar. 'قَوْل' kelimesi, genel olarak iletişim ve mesajlaşma bağlamında sık sık kullanılırken, 'فَقَه' kelimesi ise, anlama ve kavrama üzerine vurgu yapar. 'عَذِير' kelimesi ise daha nadirdir ve bu bağlamda iletişimi etkileyen engellerin sembolü olarak ön plana çıkmaktadır. Kelimelerin bu denli sık geçmesi, dinleyicinin ya da muhatabın iletişimin kalitesi ve önemi üzerinde durulmasını sağlar.