Tur Suresi 1. Ayet

Tur Suresi, Mekki bir sure olup, Kuran-ı Kerim’in 52. suresidir. Adını, ilk ayetinde geçen 'Tûr' kelimesinden alır. Ayet, Allah’a yemin ederek Tûr’a (Sina Dağı) atıfta bulunmaktadır. Bu sure, genel olarak insanların ahiret hayatı, Allah’ın vahyi ve yaratılış üzerindeki tasarrufları hakkında derin düşüncelere yönlendirmeyi amaçlar. Mekke döneminde inen bu sure, inkarcı bir toplumun karşısında inananların güçlenmesi ve sabırlı olmaları yönünde bir motivasyon kaynağıdır. Ayet, ‘Andolsun Tûr’a’ ifadesiyle başlar ve bu, Kur'an’da sıkça rastlanan bir yemindir. Yeminde kullanılan Tûr, dini ve tarihi bir öneme sahip olup, Musa'nın vahiy aldığı dağ olarak bilinir. Bu bağlamda ayet, toplumları uyarma ve hatırlatma işlevi görmektedir. 52. surede genel tema, ahiret gerçeği ve bu gerçeğin insan hayatındaki yeri üzerine yoğunlaşmaktadır. Yemin ifadesi ile Allah’ın iradesinin kaçınılmaz olduğu vurgulanmakta, bu da insanların sorumluluklarını yerine getirmeleri gerektiği anlamına gelmektedir.

Ayetin telaffuzunda 'Tur' kelimesinin med ile uzatıldığı ve yemin ifadesinin vurgulandığı görülmektedir. Ayetteki 'yemin' kelimesi, Arapça'daki kasem terimiyle ilişkilidir ve genellikle güçlü bir beyanı ifade etmektedir.

Kur'an'da geçen bu kelimeler, özellikle Tûr Dağı'nın manevi ve tarihi öneminden dolayı sıkça kullanılmaktadır. Yeminler, kişinin güçlü bir inancını ve bağlılığını ifade etmesi açısından önemli bir yere sahiptir. 'Tur' kelimesi, özellikle Musa'nın kıssasıyla ilişkilendirilerek, inananların o dönemdeki durumunu anlatmak için kullanılır.