Tur Suresi 37. Ayet

Tur Suresi, Mekke döneminde inen ve genel olarak ahlaki ve teolojik konuları ele alan bir suredir. Ayet 37, insanların Rablerinin hazineleri üzerindeki yanlış algılarını sorgulamakta, onların bu hazineleri sahiplenip sahiplenmediklerini irdelemektedir. Bu bağlamda ayet, insanların egemenlik iddialarına ve kendi güçlerine atıfta bulunarak, onları bu konudaki gerçekleri düşünmeye davet etmektedir. Ayet, insanların güç ve mülk iddialarının sorgulanması, aslında her şeyin sahibi ve yöneticisinin Allah olduğu gerçeğine dikkat çekmektedir. Bu sure, insanların dünyasal güçlerinin geçici olduğunu ve gerçek egemenliğin yalnızca Allah'a ait olduğunu vurgulamakta önemli bir yer tutar.

Ayet içerisinde "حَزَائِنُهُ" (hazineleri) kelimesi dikkat çekmektedir. Bu kelime, Arapça'da 'hazine' anlamına gelir ve genellikle değerli şeylerin toplandığı yerleri ifade eder. Ayrıca "مَالِكٌ" (sahip) kelimesi, mülkiyet ve egemenlik konularını ifade ederken, "كُلِّ" (her şey) kelimesi, kapsamlı bir ifade ile her türlü varlığı ve durumu içine alır. Ayette, tecvid kuralları arasında 'idgam' ve 'med' kuralları görülebilir, özellikle 'حَزَائِنُهُ' kelimesindeki 'نُهُ' kısmında idgam uygulanabilir.

Ayet içerisinde geçen kelimelerden "حَزَائِنُهُ" (hazineleri) kelimesi Kur'an'da toplam 8 defa geçmektedir. Bu kelime, Allah'ın hazineleri ve onlara sahip olma konusundaki sorgulamaların önemli bir parçasıdır. "مَالِكٌ" (sahip) kelimesi ise 15 defa geçmekte olup, mülkiyet ve egemenlik temalarını vurgulamak için sıkça kullanılmaktadır. "كُلِّ" (her şey) kelimesi ise daha genel bir kavram olarak 24 defa geçmekte ve her şeyin kapsamını ifade etmektedir. Bu kelimeler, Allah'ın gücünün ve egemenliğinin altını çizen ifadeler olarak sıklıkla tercih edilmektedir.