Vakıa Suresi 12. Ayet

Vakia Suresi, Mekke döneminde inmiş bir sure olup, ahiret hayatı, cennet ve cehennem tasvirleri gibi konuları ele almaktadır. Surenin genel içeriğinde, insanların kıyamet günündeki halleri ve bu günün dehşeti söz konusu edilir. Ayet 12, cennetteki nimetlere dair bir tasvir sunar; bu noktada, cennetlere layık olanların özellikleri ve bu cennetlerin sunduğu güzellikler üzerinde durulmaktadır. Ayet, cennetin bir tasviri olarak, müminlerin orada yaşayacağı mutluluğu ve sevinci dile getirmektedir. Surenin bağlamında, insanların inançlarına göre alacakları karşılıklar ve ahiret hayatının gerçekleri hakkında bir hatırlatıcı görevi üstlenmektedir.

Ayetin dilsel yapısında dikkat çeken bazı tecvid kuralları bulunmaktadır. Örneğin, "نَعِيمٍ" kelimesindeki med, uzun bir ses yaratırken, "جَنَّاتٍ" kelimesinde de idgam uygulaması mevcuttur. Bu gibi tecvid kuralları, ayetin okunumunda akıcılık ve ahenk sağlamak için önemlidir.

Ayet içerisinde geçen kelimelerden 'نَعِيمٍ' (nimet) kelimesi, Kur'an'da toplamda 6 defa geçmektedir. 'جَنَّاتٍ' (cennetler) kelimesi ise 8 defa geçerken, 'مُتَنَعِّمُونَ' (nimetlerle dolu) kelimesi 2 defa kullanılmaktadır. Nimet ve cennet kavramları, Kur'an'da sık sık işlenmekte, bu da ahiret hayatının önemini ve cennetin nimetlerini vurgulamak için gereklidir.