Vakıa Suresi 14. Ayet

Vakia Suresi, Mekke döneminde inmiş olan ve kıyamet günü ile ahiret hayatını detaylı bir şekilde ele alan bir suredir. Bu sure, insanları yaptıkları amellerin karşılığını alacakları bir gün olan kıyameti hatırlatmaktadır. Ayet 14 ise, cennetliklerin arasında yer alanların geçmişteki ve gelecekteki insanlar arasından nasıl bir ayrım yapıldığını belirtmektedir. Burada, cennetliklerin bir kısmının geçmiş toplumlardan ve bir kısmının da gelecekteki toplumlardan geleceği vurgulanmaktadır. Bu, ahiret inancının evrenselliği ve tüm insanlık tarihine olan etkisini göstermektedir. Ayet, genel olarak, insanların yaptıkları iyiliklerin ve kötülüklerin sonuçlarının, yalnızca bireysel değil, toplumsal bir boyutta da değerlendirileceğini ifade etmektedir. Dolayısıyla, bu ayet, toplumsal bir değerlendirme ile birlikte, bireysel eylemlerin de önemine dikkat çekmektedir. Surenin genel bağlamı, ahiret hayatının kaçınılmazlığı ve insanların bu hayata hazırlanmaları gerektiğini vurgulamakta olup, ayet bu temayı destekleyen bir örnek teşkil etmektedir.

Ayetin içerisinde dikkat çeken önemli kelimeler bulunmaktadır. 'قَلِيلٌ' kelimesi, az anlamına gelirken, 'مِنْ' kelimesi içinden anlamını taşımaktadır. 'الْآخِرِينَ' ise sonrakileri ifade eder. Bu kelimeler, ayetin genel anlatımıyla birleşerek, cennetliklerin sayısı ve çeşitliliği hakkında bilgi vermektedir. Ayrıca, ayetteki tecvid kuralları arasında idgam ve madda uygulamaları bulunmaktadır.

Ayet içerisinde geçen kelimelerin Kur'an'da toplam geçiş sayıları, bu kelimelerin önemini vurgulamaktadır. 'قَلِيلٌ' kelimesinin 12 kez geçmesi, azlık kavramının sıkça kullanılmasını sağlar. 'مِنْ' kelimesi ise, 250 defa geçerek, bağlayıcılık ve ayrımcılık anlamında çok önemli bir işlev üstlenmektedir. 'الْآخِرِينَ' kelimesi de 7 defa geçerek, gelecekteki nesillerin cennetle olan ilişkisini ortaya koymaktadır. Bu kelimelerin yüksek sayıda kullanılması, cennet ve ahiret temalarının sıkça ele alındığını gösterir.