Yasin Suresi 23. Ayet

Yasin Suresi, Kur'an-ı Kerim’in 36. suresi olup Mekke döneminde indirilmiştir. Bu sure, genel olarak İslam'ın temel ilkeleri, tevhid inancı ve ahiret konuları üzerinde durur. Yasin, ‘Kur'an'ın kalbi’ olarak da adlandırılmakta ve birçok ayette Allah'ın birliği, peygamberlerin gönderilişi ve ahiret hayatına dair konular işlenmektedir. Ayet 23, bir müminin Allah’tan başka ilahlar edinmemesi gerektiğini vurgulamakta ve Allah’ın mutlak güç ve otoritesini ortaya koymaktadır. Bu ayet, insanlar için şefaatte bulunmanın bir değeri olmadığını, aslında yalnızca Allah’a yönelmenin önemli olduğunu belirtir. Ayet, hem bir nasihat hem de bir hatırlatma niteliğindedir. Kur’an’da, bu temalar sık sık işlenir. Yasin Suresi’nde de bu bağlamda, inançlı bir bireyin karşılaştığı zorluklara dair bir güvence sunulmaktadır. Ayetin bağlamında, inananların kalplerindeki güven duygusu ve Allah’a olan itaati ön plana çıkar ve bu durum, belirli bir tarihsel bağlamda Mekke toplumunun inançsızlık ve putperestlik karşısında verdiği mücadeleyi simgeler. Dolayısıyla, ayetin içerdiği mesaj, sadece o dönemin koşullarına değil, günümüz için de geçerli olan bir uyarıdır.

Ayet içerisinde 'مَـا' (değil) kelimesi olumsuzluk ifade ederken, 'شَفَاعَة' (şefaat) kelimesi, birinin diğerine yardım etmesi anlamını taşır. 'رَحْمَـٰن' (esirgeyen) ise Allah’ın sıfatlarından biri olarak vurgulanmaktadır. Ayetteki kelimelerin telaffuzunda, med kuralları ve idgamlar gibi temel tecvid kuralları dikkat edilmelidir.

Ayette geçen kelimelerden 'رَحْمَـٰن' (esirgeyen) kelimesi Kur'an'da 57 defa geçerken, bu durum Allah’ın merhametini ve esirgeyiciliğini vurgulamak için sıklıkla kullanılmaktadır. 'شَفَاعَة' (şefaat) kelimesi ise 35 defa geçmekte, Allah’ın izin vermediği takdirde başkalarının şefaatinin etkisiz kalacağını ifade etmektedir. 'مَـا' (değil) kelimesi ise 503 defa kullanılmakta olup, olumsuzluk bildiren bu terim, Kur'an'da sıkça başvurulan bir dil yapısıdır.