Yûnus Sûresi 18. Ayet

Yûnus Suresi, Mekke döneminde inmiş olup, birçok temel İslami konuyu ele almaktadır. Bu sure, özellikle tevhid (birlik), peygamberlik ve ahiret hayatına dair öğretiler içermektedir. Ayet 18, insanların Allah'ı bırakıp kendilerine zarar veya fayda vermeyecek şeylere tapmalarını eleştirmektedir. Bu bağlamda, insanların Allah’a şefaatçi olarak kabul ettikleri varlıkları sorgulama, akıl ve mantık ekseninde bir yaklaşım sergilemektedir. Ayet, insanların ne kadar yanlış bir anlayış içinde olduklarını vurgulamakta ve bu durumun Allah’ın yüceliği karşısında ne kadar anlam taşımadığını göstermektedir. Bu tür konuların, Mekke döneminde özellikle putperestlik ile mücadele eden İslam'ın öncüsü olan peygamberin mesajlarıyla yakından ilişkili olduğu görülmektedir. Ayetin, dikkat çekici bir şekilde, insanların kendi inançları üzerine sorgulayıcı bir yaklaşım geliştirmeleri gerektiğini ortaya koymaktadır. Ayrıca, bu sure, inanç ve ibadet konuları üzerinde yoğunlaşarak, müminlerin nasıl bir ibadet anlayışına sahip olmaları gerektiğini de öğretmektedir.

Ayette, med, idgam gibi tecvid kuralları bulunmaktadır. Özellikle 'شُفَعَاؤُنَا' kelimesinde idgam, 'يَخْبِرُونَ' kelimesinde ise med gereklidir.

Bu kelimelerin Kur'an'da sıkça geçmesi, İslami öğretilerde tevhid anlayışının ve Allah’ın yüceliğinin vurgulanmasını sağlamaktadır. 'أَلَٰئِكَ' (Bunlar) kelimesi, kullanılan bağlamda kişilerin kendilerine tapındıkları varlıkları işaret etmektedir. 'شُفَعَاء' (Şefaatçiler) kelimesi, insanların inançlarını sorgularken karşılaştıkları başlıca kavramlardan biridir. 'يَخْبِرُ' (Haber vermek) ise insanların yanılgılarını sorgulama noktasında önemli bir rol oynamaktadır.