Yûnus Sûresi 29. Ayet

Yûnus Suresi, Mekke döneminde inmiş bir sure olup, genel hatlarıyla tevhid inancı, Allah'ın birliği, peygamberlerin gönderilişi ve ahiret inancı gibi temel konuları ele alır. Bu ayet, insanların Allah'a ibadet etmeleri konusunda kendilerinin ne derece haberdar olduğu üzerine bir sorgulama yapmaktadır. İnsanoğlunun Allah'a olan bağlılığının farkında olmaması, aslında insanın kendi eylemlerine karşı duyarsızlığını ve Allah'ın her şeye şahid olduğunu hatırlatmaktadır. Bu bağlamda, ayet, kıyamet gününde insanların Allah'a olan kulluklarının sorgulanacağına dair bir mesaj verir. Yûnus Suresi'nin genel teması, Allah'ın varlığının ve birliğinin delilleri, peygamberlerin gönderilişinin hikmeti ve Allah'ın yüceliği üzerine yoğunlaşırken, bu ayet, kulluk bilincinin insan üzerindeki etkisini ve bu bilincin kaybolması durumunda ortaya çıkacak durumu anlatır.

Ayetin okunuşu sırasında dikkat edilmesi gereken tecvid kuralları arasında; 'idgam' ve 'med' kuralları bulunmaktadır.

Bu kelimeler Kur'an'da sıkça geçmektedir çünkü ibadet, kabul ve tanıklık gibi kavramlar, inanç ve ibadet açısından temel taşlardır. İbadet, insanın Allah'a olan bağlılığını ifade ederken, şahit ve haber kelimeleri de Allah'ın her şeyin üzerinde olduğunu ve insanların eylemlerinin farkında olduğunu belirtmek için önemli bir yere sahiptir. Bu kelimelerin sık kullanımı, bu temel kavramların önemini ve insan ilişkilerinde ne kadar merkezi bir rol oynadığını yansıtır.