Yûnus Sûresi 91. Ayet

Yûnus Suresi, adını Yûnus Peygamber'den alır ve Mekke döneminde inmiştir. Genel yapısı itibarıyla, tevhid, ahiret ve peygamberlerin kıssalarını içeren bir surenin parçasıdır. Yûnus Suresi, Allah'ın kudretini, insanların inkârlarını ve onların sonuçlarını anlatırken aynı zamanda insanların kalplerine inen mesajları da vurgular. Ayet 91, Yûnus Peygamber'in kavmi içindeki bir durumla ilgili olarak, kişinin iman etme zamanına dair bir eleştiri içermektedir. Ayette, bir kişinin daha önce isyan etmesi ve bozgunculuk yapması nedeniyle, imanının geçerliliği sorgulanmaktadır. Bu anlamda ayet, kişinin samimiyetini ve gerçek anlamda teslimiyetini sorgulayan bir bağlama sahiptir. Yûnus Suresi'nin genel perspektifi, insanların Allah'a yönelmeleri gerektiğini ve bunun önemini vurgularken, bu ayet de özellikle insanların davranışlarının sonuçlarını irdelemektedir. Mekki surenin özelliği gereği, toplumun inançsızlığına ve bozuk ahlaka dikkat çekmektedir.

Ayetin telaffuzunda dikkat edilmesi gereken bazı tecvid kuralları bulunmaktadır. Örneğin, 'كَانَتْ' kelimesinde 'n' harfi idgam yapılmadan okunduğu için ayrı bir şekilde telaffuz edilmelidir. Ayrıca, 'فَاسِدًا' kelimesindeki 'ا' harfi med harfi olarak uzatılabilir; bu nedenle tecvid kurallarına uygun bir şekilde okunması önemlidir.

Ayet içinde geçen önemli kelimeler olan 'الآن' (şimdi), 'عَاصِي' (isyankar) ve 'فَاسِد' (bozguncu) kelimeleri Kur'an'da belirli bir sıklıkla kullanılmaktadır. Bu kelimeler, insanların tutumlarını ve davranışlarını ifade ederken, aynı zamanda ahlaki ve etik durumları da sorgulayan bir dil kullanmaktadır. 'Şimdi' kelimesinin sık kullanımı, geç kalmış bir dönüşün anlamını vurgularken; 'isyankar' ve 'bozguncu' gibi kelimeler, bireylerin olumsuz tavırlarını ve sonuçlarını anlatmak açısından önem taşır.