Zuhruf Suresi 7. Ayet

Zuhruf Suresi, Mekke döneminde inmiştir ve genel olarak müşriklerin inançsızlığı, peygamberlere olan düşmanlıkları ve Allah’ın birliğine çağrıyı konu alır. Bu surede, insanların peygamberlerle dalga geçerek ve alay ederek nasıl bir tutum sergiledikleri anlatılmaktadır. Ayet, müşriklerin geçmişte gelen peygamberlere karşı geliştirdikleri alaycı tavrı ifade eder. Bu bağlamda, ayet, insanlara gelen her peygamberin karşılaştığı benzer bir muameleye işaret eder. Müşriklerin bu tutumlarının, Allah’ın mesajını kabullenmemelerine ve inançsızlıklarına neden olduğu vurgulanır. Ayetin genel yapısı, geçmişteki inkârcı toplumların tutumlarını ve sonuçlarını gözler önüne sererken, günümüz insanına da bir uyarı niteliği taşır. Bu surede, toplumların peygamberlere karşı takındıkları benzer tutumlar, inançsızlığın evrenselliğini ortaya koyar. Ayrıca, Kur'an'ın insanlığa yönelik mesajlarını kabul etmemenin sonuçlarına dikkat çekilir.

Ayet içindeki kelimeler, Arapça'nın zengin yapısını yansıtır. Kelimeler arasında geleneksel Arapça kök yapılarına dayanarak oluşturulmuş, çeşitli dil bilgisi kurallarına ve tecvid uygulamalarına tabi kelimeler bulunmaktadır. Özellikle, 'كَذَّبَ' kelimesi, geçmiş zamanın kullanımıyla dikkat çeker. Ayrıca, 'أَنْتُمْ' gibi zamirler, ayetteki öznenin belirginliğini artıran unsurlardandır.

Bu kelimelerin Kur'an'da sıkça geçmesi, peygamberlerin ortak özellikleri ve insanlara olan karşıt tavırlarıyla ilgilidir. 'رَسُولٌ' kelimesi, peygamberlerin Allah tarafından gönderilmiş temsilciler olduğunu vurgularken, 'كَذَّبَ' kelimesi ise inkar ve alay gibi insani zaafları ifade eder. 'مَسْخَرَةٌ' kelimesi ise inançsızlığın getirdiği düşkünlüğü ve alaycılığı anlatmaktadır. Bu kelimelerin tekrarları, bu temaların Kur'an'daki önemini gösterir.