İsra Suresi 107. Ayet

İsrâ Suresi, Mekke döneminde inmiş olan bir suredir ve genel olarak insanlığa bir rehberlik sunan mesajlar taşır. Bu surede, insanın yaratılışı, Allah'ın kudreti, peygamberlik ve ahiret hayatı gibi önemli konular işlenmektedir. 107. ayet, insanların Kur'an'a karşı tutumunu ve Kur'an'ın okunduğunda gösterdikleri tepkileri sorgulamaktadır. Bu bağlamda, ayet, önceki kavimlerin Kur'an'a nasıl bir saygı gösterdiğini ve bu saygının onlara getirdiği derin tefekkür ve teslimiyetle birlikte bir secde eylemi ile sonuçlandığını ortaya koyar. Ayetin genel mesajı, Kur'an'ın ilahi bir kitap olduğunu ve ona saygının gerekliliğini vurgulamaktadır. Bu ayet, aynı zamanda insanların iman edip etmemesinin kendi tercihine bağlı olduğunu belirtirken, bilgi sahibi olanların Kur'an'a tepkisinin daha derin olduğunu ifade eder. Ayet, insanın bilgiye ve vahye yaklaşımını sınıflandırmakta ve iman ile cehalet arasındaki farkı gözler önüne sermektedir.

Ayetin okunuşunda dikkat edilmesi gereken bazı tecvid kuralları bulunmaktadır. Örneğin, bazı kelimelerde idgam (bir harfin diğerinin içine girmesi) ve med (uzatma) kuralları uygulanabilir.

Bu kelimeler, Kur'an'da sıkça geçen ve insanın bilgi ile olan ilişkisini ele alan terimlerdir. 'إِنْ' (eğer), çoğu zaman şart cümlelerinde kullanılır. 'سَجَدَ' (secde etti) kelimesi, ibadet ve teslimiyet anlamına geldiğinden, birçok ayette tekrarlanır. 'عَالِمِينَ' (bilgi sahibi olanlar) ise, bilgiye verilen önemi vurgulamak için sıkça kullanılır. Bu kelimeler, ayetin bağlamında önemli bir yer tutmakta ve genel olarak insanın Kur'an'a karşı takınması gereken tavrı belirtmektedir.