Mâide Sûresi 104. Ayet

Mâide Sûresi, Kur'an-ı Kerim'in beşinci sûresi olup Mekke döneminde inmiştir. Bu sure, hem hukuki hem de ahlaki konuları içeren bir yapıdadır. Ayet 104, toplumda gelenek ve göreneklerin din ve inanç anlayışında nasıl bir yer tuttuğunu ele almaktadır. İnsanların, Allah'ın indirdiği hükümlere ve Peygamberin öğretilerine kulak vermek yerine, geçmişte atalarından devraldıkları inanç sistemleriyle yetinmelerinin eleştirildiği bir bağlamda yer almaktadır. Ayette, bir iletişim biçimi olarak geleneklerin, bireylerin doğru yolu bulmalarında engelleyici bir faktör olduğu vurgulanmaktadır. Mâide Sûresi genel olarak, dinin sosyal hayattaki yeri, ahlaki değerler ve toplumsal ilişkiler üzerine önemli mesajlar içermekte olup, bu bağlamda bu ayet de dikkat çekici bir yere sahiptir. Ayetin, bireylerin akıl ve şuur kullanarak inançlarını sorgulamaları gerektiğini önermesi, toplumun gelişiminde önemli bir rol oynamıştır.

Ayetteki temel tecvid kuralları arasında, 'idgam' ve 'med' gibi uygulamalar yer almaktadır. Bu, bazı kelimelerin okunuşunda akıcılığı sağlamak amacıyla yapılır.

Bu kelimeler Kur'an'da sıkça kullanılır çünkü insan ilişkileri ve toplumsal yapıyla ilgili düşünceleri ifade etmede temel kavramlardır. 'عَلَىٰ' kelimesi, birçok ayette bir şeyin üzerinde olma durumunu belirtirken, 'مَا' sorgulama ve muğlaklık ifade eder. 'كَانَ' geçmiş zamanla ilgili durumları anlatırken, 'شَيْءٌ' genel bir nesneyi veya durumu tanımlar. Bu kelimelerin sık geçmesi, Kur'an'ın bağlamı içerisinde insanların yaşantıları ve ilişkileri hakkında güçlü bir anlatım sunma amacını taşır.