Mâide Sûresi 119. Ayet

Mâide Suresi, Medine döneminde inmiş olan bir suredir ve adını "Mâide" kelimesinden alır. Sure, genellikle İslam toplumunda hukuk, ahlak, ibadet ve sosyal ilişkiler üzerine çeşitli hükümleri ve prensipleri içermektedir. Ayet 119, ahiret gününde sadıkların gerçek durumunu ve onlara vaat edilen mükafatı açıklamaktadır. Bu ayet, özellikle kıyamet günü ile ilgili bir sahneyi tasvir ederken, müminlerin cennetle ödüllendirileceği, Allah'ın onlardan razı olduğu ve onların da Allah'tan razı olduğu konularına vurgu yapmaktadır. Ayet, insanların dünyada iken gösterdikleri doğruluğun ve sadakatin, ahirette onlara nasıl bir fayda sağlayacağını belirtmektedir. Mâide suresi, genel olarak İslam toplumunun sosyal düzenini ve ahlaki değerlerini pekiştirirken, ahiret inancı ve bunun getirdiği sorumlulukları da ön plana çıkarmaktadır. Ayetin içeriği, sadıkların ve Allah’ın rızası gibi temaları ele alırken, bu durumun cennetteki varlıkları ile nasıl bir ilişki içinde olduğunu gözler önüne sermektedir. Böylece, ayet, İslam inanç sisteminin özünü oluşturan ahiret inancını ve bu inancın bireyler üzerindeki etkisini derinlemesine ifade eder.

Ayetin içerisinde bazı temel tecvid kuralları bulunmaktadır. Örneğin, "يَوْمَ" kelimesinin başında durulması durumunda, med (uzatma) kuralı uygulanabilir. Ayrıca, kelimeler arasında idgam (birleştirme) durumları da söz konusu olabilir.

Bu kelimelerin Kur'an'da sıkça geçmesinin nedeni, ahiret inancı, cennet tasvirleri ve Allah'ın rızası gibi temaların İslami öğretilerde çok önemli bir yer tutmasından kaynaklanmaktadır. Özellikle sadıkların ahiret günündeki durumunu ve cennet nimetlerini açıklarken bu kelimelere sıkça yer verilmiştir.